Tot u spreekt een echte columniste

Jaja... jullie lezen het goed, ik ben heden niet alleen een Aussie-girl, maar ook een heuse columniste. Vanaf 30 augustus 2004 zal ik tweewekelijks een column schrijven voor de scholierensite van de NRC!! Dus niet alleen door jullie, maar door het ganse land te lezen. (hoewel ik jullie ook als een geweldig publiek beschouw hoor :))

Maar nu, voor some fun in Oz, het laatste nieuws. Vers van de pers. Vorige week zaterdag was het afscheidsfeest van Phoebe, wat erg gezellig was. En natuurlijk ook een mooie kans voor mij om iedereen te ontmoeten, want ze had ongeveer 80 mensen uitgenodigd. Ik had zelfs een officiële functie als fotografe weten te bemachtigen, dus daar heb ik mij ook nog wel eventjes mee bezig weten te houden. Goeie muziek, aangeschoten tieners, kortom een geweldige sfeer en ontzettend veel lol.

Zondag is een officiële rustdag, dus heb ik ook niks gedaan... Behalve mij aan mijn doel van deze week gehouden om een vegemite sandwich te eten. Eens maar nooit weer!! Hoewel het beter was dan ik had verwacht, was het nog steeds ontzettend vies. Dus mocht je ooit de aanbieding krijgen om een vegemite-sandwich te eten, niet doen!!

En dan de maandag. 's Avonds had ik mijn allereerste AFS-meeting. Het was een pizza-avond en aangezien ik inmiddels al 6 keer pizza heb gehad als avondeten begin ik te denken dat pizza eerder typisch Australisch is dan typisch Italiaans. Wie weet... Esteban, een jongen uit Costa Rica heeft speciaal voor mij een fire-twirling show opgevoerd en dat zag er echt heel coowl uit in het donker. Kijk alleen maar eens naar de foto's en je ziet wat ik bedoel.

Over naar de dinsdag. Ik had een morning-tea van Exxon/Mobil in hartje Melbourne omdat zij voor de beurs van Phoebe hebben gezorgd waardoor zij naar Zwitserland kan met AFS. Het moment dat ik de skyline kon zien vanuit de auto was echt geweldig!! Zo ontzettend mooi! Het had voor mij iets magisch, omdat ik al zoveel foto's van Melbourne had gezien en nu zag ik het gewoon met eigen ogen!! Helaas was ik mijn fotocamera vergeten, dus ik heb geen foto's. Maar het beeld staat voor altijd op mijn netvlies gebrand. Echt geweldig. De morning-tea was allemaal heel erg officieel, maar wel leuk om een keer mee te maken. Aangezien ik 's avonds het bericht kreeg dat ik aangenomen was als columniste voor de nrc kon mijn dag echt niet meer stuk. Ik denk dat ik vrijwel de hele dag met een ontzettende glimlach op mijn gezicht heb rondgelopen.

En toen was het al weer woensdag, mijn vrije dag. Ik heb zowaar huiswerk gemaakt, omdat mijn lerares Engels (die heel veel Nederlandse vrienden heeft) opeens had besloten dat ik het schoolexamen van volgende week ook maar moest doen. Dus toen moest ik van haar (ze heeft veel Nederlandse vrienden)maar even het toneelstuk doorlezen en analyseren in 1 week, waar zij met de klas het hele kwartiel over heeft gedaan. Maar ze heeft veel Nederlandse vrienden. Dat ik dat maar even wist. Verder ben ik vandaag uitgenodigd door Maja, een meisje uit Denemarken, om met haar en haar gastouders naar hun boerderij te gaan aan de grens van New South Wales dit weekend. Dus daar heb ik wel zin in!! Maar daarover in mijn volgende bericht natuurlijk meer.