The good and the bad

Het werd wel weer eens tijd voor een update. Er is al weer heel wat gebeurd sinds het kamp en het is niet allemaal goed nieuws. Dus ik begin ook maar met het slechte (en meest recente) nieuws om toch nog vrolijk te eindigen :)

Toen ik gisteren thuiskwam van Search & Rescue (daarover later meer...) luisterde ik naar de berichten op het antwoordapparaat en toen kwam ik er achter dat Phoebe een ongeluk heeft gehad in Zwitserland. Seth en ik waren de enigen thuis, dus wij hebben maar snel ff mum en dad gebeld. Zij hoorden toen dus dat Phoebe in het ziekenhuis ligt met een gebroken rug!! Ze was van een slee gevallen en keihard tegen een boom aangeknald met haar rug. Ze heeft eigenlijk nog ontzettend geluk gehad, want er is geen blijvende schade, maar ze wordt op dit moment geopereerd en ze moet nog 10 dagen in het ziekenhuis blijven na de operatie, dus dat is allemaal niet zo best. Niet zo'n heel erg goed einde van de week dus...

En dat terwijl het zo goed begon!! Afgelopen woensdag heb ik eindelijk weer eens bijgepraat met Emma, mijn contactpersoon hier. We hadden al sinds de zomervakantie plannen om iets af te spreken, maar het werd iedere keer weer uitgesteld omdat we beide te druk waren op verschillende momenten. Maar afgelopen woensdag hadden we dus eindelijk tijd voor een early lunch en het was wel heel erg gezellig :) Vrijdag had ik vrij van school en heb ik heerlijk niks gedaan. Mij voorbereiden op een lange drukke zaterdag. Zaterdag ging ik namelijk AFS promoten in Knox (een shoppingcentre hier in de buurt). Dus ik heb vanaf 11 uur tot een uur of 4 AFS gepromoot in de brandende zon (en nog steeds niet bruin!!) Was op zich wel leuk, maar op een gegeven moment werd het wel een beetje saai, zo achter zo'n kraampje zitten... En toen ik rond een uur of 5 eindelijk thuiskwam in een cabrio, had ik slechts 2 uur de tijd om mijn tas in te pakken en natuurlijk ook nog even mijn grote jarige zus te bellen om haar te feliciteren met haar 22-heid :) Het was wel raar om voor het eerst niet bij haar verjaardag te zijn, maar ik heb inmiddels uit betrouwbare bron vernomen dat het een van haar beste verjaardagen ooit was. Bedankt Renske!! ;)

Waarom moest ik mijn tas inpakken?? Ik ging weer op pad :) Deze keer ging ik met Martine Searching and Rescuing op de vroege zondagochtend, en ze had geen zin om mij zo vroeg op te halen, dus bleef ik maar een nachtje bij haar logeren. Ik heb toen ook meteen haar nieuwe uitwisselingsstudent Tepo ontmoet, uit Zuid-Afrika. Hij was wel heel erg aardig en we hebben samen Matrix Reloaded gekeken tot vrij laat. Niet zo'n goed idee als je de volgende ochtend al om 7 uur op moet staan :) Tepo zou eerst ook meegaan, maar hij had de avond ervoor zo half en heel toegegeven dat hij ook niet echt een hondenliefhebber was (Martine, de all-time doglover, was "devastated") en had dus uiteindelijk niet zo veel zin om zo vroeg op te staan voor een dagje met honden... Ik wist van tevoren ook niet dat het met honden te maken had (hoewel ik het had kunnen verwachten met Martine) en ik heb zo'n vermoeden dat Martine mij dat expres niet verteld had. Ze probeert mij namelijk al vanaf het begin over te halen een keer naar haar hondentraining te komen met Biskit om mij te bekeren tot hondenliefhebber. Tot nu toe heeft ze nog niet zo veel succes, maar ze kreeg me toch wel mee naar Search en Rescue, waar honden getraind werden om hun baasje op geur te vinden in plaats van op geluid en zicht. Het was best wel grappig om het allemaal te bekijken als toeschouwer en het was in de heuvels, waar het ontzettend mooi was. En het was wel weer gezellig met Martine en als achtergrondmuziek The Cat Empire en Blof in de auto :) En toen kwam ik dus thuis en hoorde ik het slechte nieuws!! Dus alles werd een beetje overschaduwd daardoor. Maar ik zou vrolijk eindigen, dus ik heb het er verder niet meer over. Gewoon maar hopen dat alles uiteindelijk ook echt goed komt, zoals de dokters voorspeld hebben :)